Domki całoroczne Perła 🏖 🏡
🔶 Zapraszamy do wypoczynku w naszych domkach nad morzem! 🌊
🔶 Oferujemy domki rodzinne! 👨👩👧👦
🔶 W każdym domku: aneks kuchenny, łazienka, sypialnie 🛌
🔶 Przy każdym domku taras i miejsce do grillowania
🔶 Basen na terenie posesji 🏊
🔶 Ogrodzony plac zabaw dla dzieci ⚽
🔶 Codziennie serwujemy śniadania w formie bufetu 🥞
🔶 Ok. 350 metrów do plaży 🏖
🔶 Bezpłatne WiFi i parking 📶 🅿️
Noclegi w Mrzeżynie
Mrzeżyno opis: Historia nazwy Przed wojną wioska nosiła nazwę Deep. Mapy przedstawiają także, iż istniał podział miejscowości na Ost Deep i West Deep (wschodnia i zachodnia część). Możemy również znaleźć wzmianki o nazwie Treptower Deep. Skąd nazwa Deep? Otóż na starych mapach ujście Regi miało kształt zatoki, a nazwa pochodzi prawdopodobnie z dolnoniemieckiego – właśnie nazwy zatoki Deep. Współczesna nazwa funkcjonuje od czerwca 1947 r. Nazwa ta pochodzi od gwarowej nazwy rodzaju sieci rybackiej – „mrzeżna” (obecnie drygawica). Nazwę prawdopodobnie przyjęła Komisja Ustalania Nazw Miejscowych. Do obecnej nazwy dodawany jest czasami dopisek Gryfickie, który miałby zaznaczać, że Mrzeżyno należy do Ziemi Gryfickiej, a nie kołobrzeskiej (do Kołobrzegu 18km, do Gryfic 28km). Jednak nigdzie w Polsce nie występuje już miejscowość Mrzeżyno. Jednak miejscowa poczta stempluje przesyłki i dokumenty oznaczając właśnie poprzez nazwę Mrzeżyno Gryfickie. Pierwsze wzmianki o Mrzeżynie znajdują się w dokumencie z 1264 r. Była to wówczas niewielka wioska rybacka, będąca portem położonego w górze rzeki Trzebiatowa. W 1859 r. wydzielono pierwsze parcele pod domy dla wczasowiczów. Za pierwszego kuracjusza uważa się generała Gebharda von Blüchera, zwycięzcę spod Waterloo, który w latach 1807-1808 stacjonował ze swoim regimentem w Trzebiatowie i często zażywał kąpieli morskich w Mrzeżynie. Innym słynnym letnikiem był młody Otto Bismarck. W 1912 r. Mrzeżyno i Trzebiatów zostało połączone linią kolejki wąskotorowej, co ułatwiło komunikację i zwiększyło liczbę wczasowiczów. Po drugiej wojnie światowej Mrzeżyno zostało uznane za teren ściśle wojskowy, ograniczono możliwość poruszania się i ruch turystyczny ustał. Taka sytuacja trwała do lat sześćdziesiątych XX w.