Obiekt Domki Letniskowe Bartek oferuje zakwaterowanie w bungalowach oraz pokojach, w odległości zaledwie 100 metrów od plaży. W głównym budynku obiektu Goście mogą korzystać z bezpłatnego WiFi.
Przytulne wnętrza każdego bungalowu wykończone są drewnem i obejmują jadalnię oraz lodówkę. We wszystkich pokojach w pensjonacie znajduje się telewizor oraz łazienka.
Obiekt Domki Letniskowe Bartek dysponuje ogrodem z zadaszonym miejscem do grillowania oraz placem zabaw dla dzieci. Na miejscu Goście mogą również zamówić posiłki, które serwowane są w oddalonej o 50 metrów jadalni Nawigator.
Obiekt Domki Letniskowe Bartek znajduje się 800 metrów od dworca kolejowego i udostępnia prywatny parking. Najbliższa restauracja oddalona jest o 200 metrów.
Doba hotelowa od godziny 15:00 do 10:00.
Do zagwarantowania rezerwacji konieczne jest wpłacenie depozytu przelewem bankowym. Po otrzymaniu rezerwacji personel obiektu Ośrodek i Domki Letniskowe Bartek skontaktuje się z Gośćmi w celu przekazania niezbędnych informacji.Przed przyjazdem należy dokonać przedpłaty przelewem. Personel obiektu przekaże Gościom szczegółowe informacje po dokonaniu rezerwacji.
Zarządzany przez gospodarza prywatnego (osobę fizyczną)
Bungalow (5 osób dorosłych). A wooden bungalow with a seating area and a TV. There is a dining area and a private bathroom. Bungalow - 5 osobowy. Powierzchnia pokoju ok.: 32 mkw.
Noclegi w Rewalu
Rewal opis: Od 1181 r. Pomorze stało się lennem niemieckim. Wówczas też istniał już Rewal, ale jako pełnoprawna wieś pisano o nim dopiero w XV w. Historia tej miejscowości związana jest z wybudowaną karczmą zbójecką na drodze nadmorskiej Kamień Pomorski - Kołobrzeg. Od 1811 r. mieszkańcy dzisiejszej gminy Rewal podlegali administracji pruskiej. Trwało to do II Wojny Światowej, kiedy to tereny te stały się częścią państwa polskiego. Może właśnie ta różnorodność nacji, jakie się tutaj znajdowały sprawiła, że jeszcze w pierwszej połowie XX w. mieszkańcy gminy posługiwali się specyficznym dialektem odmiennym od języka niemieckiego. Pierwsi wczasowicze pojawili się 1830 r. Z biegiem lat powstał tu park zdrojowy i zakład kąpielowy. Dużym udogodnieniem, które zwiększyło m.in. napływ turystów, było otwarcie w 1896 r. kolei wąskotorowej. Dzięki niej podróż z Berlina trwała wówczas tylko 6 godzin. Popularna obecnie ciuchcia od momentu przedłużenia torów z Niechorza do Trzebiatowa kursowała 3 razy dziennie. Turystyka sprawiła, że Rewal rozwijał się najszybciej w okolicy. W 1900 r. liczył 144 mieszkańców, a dziesięć lat później 299 i był największą wsią od ujścia Dźwiny aż do Mrzeżyna. W dwudziestoleciu międzywojennym do Rewala przyjeżdżało rocznie od 2000 do ponad 3500 osób. Właśnie z uwagi na letników powstały w Rewalu w latach 1906-08 dwa zakłady kąpielowe: męski i żeński. Mieściło się w nich wiele kabin do przebierania i przechowywania ubrań. Jako, że był to czas, kiedy wspólna kąpiel obu płci nie była dozwolona Oba zakłady kąpielowe znajdowały się w przyzwoitej odległości od siebie. Żeński znajdował się koło Placu Zdrojowego, męski zaś po drugiej stronie rzeki. W 1924 r. zamknięto i zburzono zakład męski ze względu na uprzednie silne zniszczenia posztormowe. To z czego słynął Rewal to również najszybsza OSP w okolicy. Jako nieliczni posiadała ona bowiem samochód strażacki. Gasiła pożary od Małego Pobierowa, aż do Niechorza.