Pensjonat Willa Arielka jest usytuowany w nadmorskim kurorcie Rewal, w odległości zaledwie 150 metrów od szerokiej piaszczystej plaży i w pobliżu centrum miasta. Obiekt oferuje zakwaterowanie w pokojach z bezpłatnym bezprzewodowym dostępem do Internetu i sprzętem plażowym.
Wnętrza przestronnych pokoi w pensjonacie Arielka są utrzymane w odcieniach brązu i beżu. Pokoje oferują łazienkę z prysznicem, a także lodówkę i czajnik elektryczny. Do dyspozycji Gości jest również telewizor.
Przestronna jadalnia dysponuje zielonymi ścianami i podłogą wyłożoną kafelkami. Lokal serwuje 2 domowe posiłki dziennie.
Dworzec kolejowy w Rewalu jest oddalony od pensjonatu Willa Arielka o 500 metrów, a ruiny XIV-wiecznego kościoła w Trzęsaczu - o 1,3 km.
Doba hotelowa od godziny 15:00 do 12:00.
Obiadokolacja serwowana jest między 17:00 a 18:00.Przed przyjazdem należy dokonać przedpłaty przelewem. Personel obiektu przekaże Gościom szczegółowe informacje po dokonaniu rezerwacji.
Pokój dwuosobowy. Jest to jasny pokój z łazienką i czajnikiem elektrycznym. Pokój Dwuosobowy - 2 osobowy. Powierzchnia pokoju ok.: 14 mkw. ;
Pokój trzyosobowy. Jest to jasny pokój z łazienką i czajnikiem elektrycznym. Pokój Trzyosobowy - 3 osobowy. Powierzchnia pokoju ok.: 16 mkw. ;
Apartament (4 osoby dorosłe). Jest to jasny apartament z aneksem kuchennym i łazienką. Goście mają do dyspozycji 2 pokoje oraz duży taras. Apartament - 4 osobowy. Powierzchnia pokoju ok.: 27 mkw.
Noclegi w Rewalu
Rewal opis: Od 1181 r. Pomorze stało się lennem niemieckim. Wówczas też istniał już Rewal, ale jako pełnoprawna wieś pisano o nim dopiero w XV w. Historia tej miejscowości związana jest z wybudowaną karczmą zbójecką na drodze nadmorskiej Kamień Pomorski - Kołobrzeg. Od 1811 r. mieszkańcy dzisiejszej gminy Rewal podlegali administracji pruskiej. Trwało to do II Wojny Światowej, kiedy to tereny te stały się częścią państwa polskiego. Może właśnie ta różnorodność nacji, jakie się tutaj znajdowały sprawiła, że jeszcze w pierwszej połowie XX w. mieszkańcy gminy posługiwali się specyficznym dialektem odmiennym od języka niemieckiego. Pierwsi wczasowicze pojawili się 1830 r. Z biegiem lat powstał tu park zdrojowy i zakład kąpielowy. Dużym udogodnieniem, które zwiększyło m.in. napływ turystów, było otwarcie w 1896 r. kolei wąskotorowej. Dzięki niej podróż z Berlina trwała wówczas tylko 6 godzin. Popularna obecnie ciuchcia od momentu przedłużenia torów z Niechorza do Trzebiatowa kursowała 3 razy dziennie. Turystyka sprawiła, że Rewal rozwijał się najszybciej w okolicy. W 1900 r. liczył 144 mieszkańców, a dziesięć lat później 299 i był największą wsią od ujścia Dźwiny aż do Mrzeżyna. W dwudziestoleciu międzywojennym do Rewala przyjeżdżało rocznie od 2000 do ponad 3500 osób. Właśnie z uwagi na letników powstały w Rewalu w latach 1906-08 dwa zakłady kąpielowe: męski i żeński. Mieściło się w nich wiele kabin do przebierania i przechowywania ubrań. Jako, że był to czas, kiedy wspólna kąpiel obu płci nie była dozwolona Oba zakłady kąpielowe znajdowały się w przyzwoitej odległości od siebie. Żeński znajdował się koło Placu Zdrojowego, męski zaś po drugiej stronie rzeki. W 1924 r. zamknięto i zburzono zakład męski ze względu na uprzednie silne zniszczenia posztormowe. To z czego słynął Rewal to również najszybsza OSP w okolicy. Jako nieliczni posiadała ona bowiem samochód strażacki. Gasiła pożary od Małego Pobierowa, aż do Niechorza.
