Apartamenty Ewa II w Ustce 🌊
👫 Zarezerwuj apartament nad morzem w Ustce! Dostępne oferty apartamentów 2-4 - osobowych
🍴 Wyposażenie: aneks kuchenny, łazienka, sypialnia, salon
🏖 Tylko 5 minut spacerem do plaży
🐕 Możliwy pobyt zwierząt domowych
🔥 Miejsce na grilla
📶 Bezpłatne WiFi
🅿️ Prywatny parking
🍳 Dostępna oferta śniadaniowa
♿ Udogodnienia dla osób niepełnosprawnych
Apartamenty Ewa II w Ustce to doskonała propozycja dla tych, którzy pragną spędzić wyjątkowy czas nad morzem. Zlokalizowane w atrakcyjnej okolicy, oferują wygodne i pięknie urządzone apartamenty, zapewniające komfortowy wypoczynek. Sprawdź dostępność i zarezerwuj swoje miejsce nad Bałtykiem!
Noclegi w Ustce
Ustka opis: Pierwsza pisana wzmianka o Ustce pochodzi z 1337 r. Dokument ten zawiera informację, iż cały i niepodzielny port Ustka położony po obu stronach rzeki Słupi pod względem prawnym stanowi własność miasta Słupska. Ten stan rzeczy trwał przez pięć i pół wieku. W tym okresie przez Ustkę wiódł szlak handlowy łączący Słupsk – ówczesny port morski z portami handlowymi Niemiec, Danii i Szwecji. W 1590 r. mieszkańcy Ustki zajmowali się rybołówstwem, które do prac w porcie stanowiło dodatek i dawało uzupełnienie w dochodach. W następnych latach, aby się utrzymać mieszkańcy Ustki w większej części muszą zajmować się uprawą roli, które łączyli z rybołówstwem. W 1794 roku Ustka liczyła około 700 mieszkańców. Na przełomie 1806 i 1807 r. wojska francusko – polskie zdobyły Słupsk i Ustkę. Miasta te stały się garnizonami i gospodarczym zapleczem Wielkiej Armii Napoleona. Początkowo Ustka była miejscowością wypoczynkową głównie dla szlachty i okolicznych mieszczan. Jednak dogodne połączenie Ustki ze Słupskiem i innymi miejscowościami oraz znakomite warunki klimatyczne uczyniły z niej coraz szerzej znaną miejscowość. Wydzielono osobną plażę dla kobiet i dzieci po wschodniej stronie Słupi, osobną dla mężczyzn – po stronie zachodniej. Wtedy też powstały pierwsze pomosty i kabiny. W 1878 r. została doprowadzona tu linia kolejowa. Stopniowe zwiększanie się liczby ludności na stałe mieszkającej w Ustce oraz ciągły dopływ kuracjuszy i wczasowiczów spowodowały, że rozwijała się usługowa i noclegowa baza w mieście. Stanowiły ją hotele, pensjonaty, restauracje, budynki zabiegowe, kąpieliskowe. 22 marca 1935 r. Ustka otrzymała prawa miejsckie. Do 1947 roku nie była urzędowo ustalona nazwa miasta. Na początku funkcjonowało kilka nazw: Nowy Słupsk, Uszcz lub Ujść, Postomin a nawet Słupioujście. Ostatecznie ustalona została nazwa Ustka.